خطبه حضرت سید الشهدا امام حسین علیه السلام در درباره ی تشويق مردم به نيكوكاری
يا ايها الناس، نافسوا في المکارم و سارعوا في المغانم، و لا تحسبوا بمعروف لم تعجلوا، و اکسبوا الحمد بالنجح، و لا تکسبوا بالمطل ذما، فمهما يکن لاحد عند احد صنيعة له، رأي انه لا يقوم بشکرها فالله له بمکافاته، فانه اجزل عطآء و اعظم اجرا.
و اعلموا ان حوائج الناس اليکم من نعم الله عليکم، فلا تملوا النعم فتحور نقما.
و اعلموا ان المعروف مکسب حمدا، و معقب اجرا، فلو رأيتم المعروف رجلا، رأيتموه حسنا جميلا، يسر الناظرين، و لم رأيتم اللؤم، رأيتموه سمجا مشوها تنفر منه القلوب، و تغض دونه الابصار.
ايها الناس من جاد ساد، و من بخل رذل، و ان أجود الناس من اعطي من لا يرجوه، وان اعفي الناس من عفي عن قدرة، و ان أوصل الناس من وصل من قطعه و الاصول علي مغارسها بفروعها تسمو.
فمن تعجل لاخيه خيرا، وجده اذا قدم عليه غدا، و من اراد الله تبارک و تعالي بالصنيعة الي اخيه، کافأه بها في وقت حاجته، و صرف عنه من بلاء الدنيا ما هو اکثر منه.
و من نفس کربة مؤمن فرج الله عنه کرب الدنيا و الاخرة، و من احسن، احسن الله اليه (و الله يحب المحسنين). [۱] .
اي مردم! در بزرگواري و جوانمردي با يکديگر رقابت کنيد و در به دست آوردن سود نيکوکاري بشتابيد. چنانچه در کار خير عجله نداشته باشيد، آن را خير و معروف ندانيد، و با انجام معروف سپاس ديگران را نسبت به خود به دست آوريد، و در اثر سستي در کار نيک، زبان مردم را به مذمت و بدگويي نگشاييد.
اگر ناتواني را توان بخشيديد، و او محبت شما را سپاس نگفت، غمگين نشويد؛ زيرا خداوند کريم است و بزرگ ترين پاداش ها را به شما عنايت خواهد فرمود و يقينا پاداش خداوند باارزش تر و بزرگ تر است.
اي مردم! بدانيد که نيازمندي مردم به شما، از بزرگ ترين نعمت هاي خداوند به شماست. پس هيچ گاه از مراجعه ي آنان خسته نشويد، چرا که [اگر روي گردانيد] اين نعمت تبديل به بلا خواهد شد.
بدانيد که نيکوکاري، باعث ستايش مردم و اجر اخروي خواهد بود. اگر چنانچه کار نيک، مجسم مي گرديد،آن را شخصي خوش رو، مشاهده مي کرديد که بينندگان را شاد و مسرور مي کند. و اگر چنانچه زشتي ها، مجسم مي شد آن را شخصي زشت رو و عبوس مي ديديد که دل ها از او متنفر، و ديده ها ياراي ديدن او را نداشت.
اي مردم! هر کس بذل و بخشش کند، به آقايي رسد و هر کس بخل ورزد، بي ارزش شود. سخاوتمندترين مردم کسي است که به فقيري مالي ببخشد که اميد آن را ندارد، و باگذشت ترين مردم کسي است که در عين قدرت عفو کند، و بهترين فرد، در صله ي رحم، کسي است که نسبت به افرادي که با او قطع رابطه کردند، صله ي رحم نمايد؛ چرا که تنه ي درخت با رساندن غذا به شاخ و برگ خود به رشد مي رسد.
هر کس در برآوردن حاجت برادر مؤمن خويش شتاب کند، فرداي قيامت که بر او وارد مي شود، آن را خواهد يافت.
هر کس براي خدا از نيازمندي دستگيري کند، خداوند در روز نيازمندي او، احسان و پاداشش خواهد داد و بيش از آنچه انجام داده، بار غم دنيا را از دوشش برخواهد داشت.
هر کس غم و اندوه مؤمني را برطرف نمايد، خداوند غم و اندوه دنيا و آخرت را از او برطرف مي کند، و هر کسي نيکي کند، خداوند به او نيکي خواهد کرد و خداوند نيکوکاران را دوست مي دارد.
*
[۱] کشف الغمة: ج ۲، ص ۲۴۱